Bu bilinmez not benim için degildi. Hayir, beni hemen yargilama; benim baskalarinin mektuplarini okumak gibi bir aliskanligim yok. Bu kargacik burgacik acele ile yazilan not binanin üst katlarini isaret ediyordu. Masum görünüyordu, ama kesinlikle -aslinda çok da hosçaydi- masum degildi. Notu gerçek sahibi oradan almadan önce -ve diger notlari-, yazilanlari yalayip yuttum: Önerileri, içerikleri, emirleri. Her biri bir öncekiyle iliskili; daha cüretkâr, daha karmasik, daha tahrik ediciydi… ve ben bütün harflerine kadar onlari takip ettim.Notlardan önce, eger bir adam bana ne yapmam gerektigini söyleseydi, onun nereye gitmesi gerektigini söylerdim. Fakat teslimiyet bir sanatti, birinin emirleriyle gelen tuhaf bir azad duygusu… bilhassa çok güzel, çok çok iyi hissettiren. Ama bu teslimiyeti fark ettigimde, kendimi daha güçlü hissettim ve simdi rolleri paylasmanin zamani. Simdi benim kurallarima göre oynayacagiz.(Tanitim Bülteninden) Daha az göster