Türkiye'de dün, geride kalmıştır. Kitleler tarafındançoktan aşılmıştır. Sınıfsız millet anlayışıyla, aslındasermayeyi gözetip sermayesizi ezdiren hakemlikiddiasıyla, hâkim zümrelerin halk kitleleri sırtındakoalisyon kurmalarını mümkün kılan sosyalbarışıyla, tahsildar pençesindeki köylüsü ve yolvergisiyle dün, bir daha gelmemek üzere geçmişte kalmıştır. Hem de öylesine geçmişte kalmıştır ki1%0'ın 500 binlik, 1965'in 800 binlik sigortalı işçisayısı bile günümüzden çok uzaklardadır. 1960 ölçüleriyle bir çeşit devrimciliğin doruğuna ulaşan sözlerin devrimciliği bile, artık eskimiştir. Bir dönem,dün, kendine özgü koşulların yarattığı çözüm yollarıyla, kendi çerçevesindeki büyükbaşarıları, atılımları ve başarısızlık/arıyla; şerefi, kıvancı, özellikleri ve ayrıcalıklarıma,bir daha yaşanmamak üzere tarihe karışmıştır. Dünle beraber, dünün ilerici çözümyollarının ilericiliği de, günümüz açısından, tarihe karışmaktadır.Türkiye, daha güzel yarınlar yaratacak toplumcu çözüm yollarını, ancak günümüzdekigelişmelerden hız alarak ve günümüzün gerçeklerine dayanarak oluşturabilir.Geçmişin, sosyal ve sınıfsal ilericiliği hayli tartışma götürür deneylerini tekrarlamaközlemi, ancak Türkiye'yi hiç değişmeyen, hatta gerileyen bir olgu gibi sosyoloji dışıölçülerle yorumlamanın sonucudur. Yarını dünde aramak, 1970 Türkiye'sinde,anlamsızdır.1965-70 yılları arasındaki yazılarından seçtiklerini topladığı bu kitabında, ileride soldüşünce ve siyasetin önde gelen isimleri arasına hakkıyla girecek olan İsmail Cem'in,toplumun ve solun sorunlarına duyarlı yaklaşımı kendini göstermektedir. Daha az göster