Bizi misafir odasına alıyorlar ve burada zemini kaplayan Türkmen kilimleri üzerine oturuyoruz; bu arada dışarıda hava güzel olduğu için başka kilimler getirilerek dışarıdaki sekiye seriliyor. Kenarlara ince çizgili ipekten minderler yerleştiriliyor ve oturmanın çok zahmetli olması durumunda dirseklerimizin altına koymamız için bize yastıklar veriyorlar. Zaman zaman ahali bağdaş kurarak oturur, ancak dizlerin üzerine oturmanın daha kibar ve hürmetkhâr olduğu düşünülmektedir. İlk sıralar yorucu olmasına rağmen, kişi yavaş yavaş böyle oturmaya alışır. Gerçi bu daha çok giyilen kıyafete bağlıdır. Mahalli bol pantolonla sandalyesiz oturmak oldukça kolaydır. Evlerin hepsi birbirlerine çok benzer; sundurmaya açılan geniş bir oda, misafir odası ve karşıda onun dışına açılan bir ya da iki tane daha küçükçe odalar vardır. Kadınların avlusundaki oturma odaları her açıdan bunlara benzerler. Her odada iki kanatlı, içeriye açılan, menteşe yerine üst söveye ve eşiğe geçirilmiş bir çeşit mile bağlanmış ve halkın oldukça hüner kazandığı, genelde zevkli arabesk oymalı iki veya üç kapı vardır. Kapıların üzerinde dikdörtgen delikler hariç, pencere yoktur. Bunlar da bazen kafes işi ile kaplanır, ama genellikle beyaz kâğıtla örtülür. Duvarlar sıvalı ve kimi zaman su mermeri tarzında korniş işiyle süslüdür. Duvarlarda, genellikle birkaç kitap, yiyecekler, şekerleme kavanozları, ibrikler ve demlikler için raf olarak kullanılan üst kısmı kemerli çok sayıda oyuklar bulunur. Meyve, harikulade çiçek buketi ya da saksısı resimleriyle sık sık boyanan duvarlarda bazen küçük arabeskler de resmedilmiştir; nadiren hayvan suretleri bulunur, fakat bundan, Kur'an'ın hükümlerine aykırı olduğu için sakınılmaktadır. Tavan, kirişlerin arasına yerleştirilmiş küçük, yuvarlak söğüt dallarından yapılmıştır. Genellikle kırmızı ve yeşilden elde edilmiş parlak lacivert renge boyalıdır, hatta bazı durumlarda yaldızlı da olur. İtinayla yapıldığında gerçekten çok güzel görünür. Daha az göster