Tuncay Terzihanesi (…) Trabzon’un en ünlü terzilerindendi Tuncay Bey. Dükânının rafları aldığı siparişlerin kumaşlarıyla doluydu. Genç adam modayı takip eden, yenilikçi biri olduğu için onun diktiği bir elbiseye sahip olmak isteyenler, araya hatırı sayılan insanları koyarlardı: “Şu bizim komşunun mantosunu bir zahmet sıkıştırıver!. ” Kedilerinin pençelerinin balık koktuğu bu kente, bir gün, on yedi yaşında bir genç kız girer Terzi Tuncay’ın dükânından içeri. Yanında anesi, elinde ise bordo renkli bir kumaş vardır. Kendisine bir ceket dikmesini ister genç terziden. Aşk tanrısı Eros’un atığı ok Tuncay Bey’in kalbini delmeden önce, içeri giren genç kızın güzeliği karşısında, tutuğu iğne eline batmıştır çoktan! Terzi Tuncay genç kızı provaya çağırmaya başlar. Hem de yalan yere ve kaç kere!. Hata bir seferinde şu türküyü bile mırıldanır, hafiften: Sen yağmur ol, ben bulut Maçka’da buluşalım Ölçü iyice alınmıştır!. Bordo renkli ceket tamamlanır sonunda. Üç tane düğmesi vardır bordo ceketin. İşte ben, o ceketin ortanca düğmesiyim.