Bellegi, bireysel olmaktn çok kültürel bir yetenek olarak ele alan bu kitap, yaziya ve kaydetmeye dayali olmayan pratiklerin, gelenekler içinde nasil kusaktan kusaga aktarildigini açiklamaktadir. Kültürel bir beceri olarak bellek üzerine yapilan çalismalarin çogu, yasananlarin kayda geçirilmis biçimiyle aktarilmasi üzerinde odaklsa. Connerton ise bedene uyarlanmisi yani bedene uyarlanmis, yani bedenle bütünlestirilmis die niteleigi pratiikler üzerinde yogunlasmakta günümüzde agirlikta olan yazinsal metinler konusunun, genelde toplumsal pratiklerin bir egretilmemesi olarak kabul edilebilecegi görüsünü sorgulamaktadir. Yaar, geçmisin imgelerinin ve animsanan bilgisinin, törensel ugulamalar kanaliyla aktarilip sürdürüldügünü, dolayisiyla bellegin bedensel oldugunuileri sürmektedir. Bedensel toplumsal bellegin temel yönünü olusturmasina karsin, konunun günümüze dek son derece savsaklanmis bir yanidir. Connerton bu çalismasinda Yahudi yortulari, Hiristiyan törenleri, Siirlerin Muareem yas törenlerini örnek gösterdigi "anma törenleri geleneksel toplumlarin tekelinde olmadigini göstermektedir. Bu yolda, yogun bir Nazi; tören takvimi etkinliklerinin listesini verip kapitalst burjuva toplumlarinda icat edlen çagdas törenlee geçmektedir. 1789´daki Bastille baskinin, 1871daki Bastille baskiin, 1871´de Rpruya´nin Fransa´ya karsi kazandigi zaferin, neden sonra ulusal senlik günlerine dönüstürüldügünü saptayan Connerton; Israil´in I.Ö 66´da Romalilara karsi Masada ayaklanmasini, Salik Irani´nin zamanimizda 2500 yil önce Kyrosun Pers devletni kurusunu yirminci yüzyilda anma törenleriyle kutlamaya baslamalariyla birlikte bu konuda Avrupa uluslarindan hiç de geri kalmadiklarini ortaya koymaktadir. Connerton, her türlü gelenegi silindir gibi ezip geçen modernite paradoksa dikkat çektikten sonra, bu törenlerin islevlerinin ortaya çikarmaktadir. Bu çalisma toplumsal, siyasal ve antropolijik düsünüs ile de desteklenen özgün bir bellek arastirmasi olarak her düzeyden okurun ilgisini çekecektir. Daha az göster