Stoa Felsefesi Stoa okulu, Batı düşünce dünyasının temelinde bulunan Antik Yunan kültürünün beli başla düşünce okularından birini oluşturur. İ. Ö. 4. yüzyılda yaşayan ve Aristoteles’in çağdaşı olan ilk Stoa filozofları, Atika yarımadasına dışardan gelmiş yabancılardı, belki de bu nedenle, farklılıkları ortadan kaldırmadan ama aralarında beli bir ayrıcalık da gözetmeksizin tüm insanları kucaklamayı amaçlayan bir insancılık, Stoa felsefesinin başlıca temalarından birini oluşturmuştur. Stoa düşüncesi felsefeyi, mantık, fizik ve ahlak olarak üç genel başlıkta değerlendirip işler. Aristoteles’in tümelere ve mutlaklığa dayalı mantığının uzun yılar boyunca egemen olduğu düşünce tarihinde, Stoa mantığının yapmış olduğu çalışmalar, özelikle 19. yüzyıla birlikte yeniden ele alınmış ve mantık çalışmalarının çeşitlenip gelişmesinde belirgin bir rol oynamıştır. Stoa düşüncesinin temel anlayışlarından birini oluşturan "doğayla uyum içinde yaşamak", doğa insan ilişkilerinin çok yönlü bir biçimde değerlendirildiği günümüze birçok bakımdan ışık tutacak niteliktedir. Dijon Üniversitesi profesörlerinden Jean Brun’nün hazırlamış olduğu bu çalışma, Stoa okulunun tarihçesini ve çeşitli dönemlerini beli başlı temsilcileriyle birlikte verirken, Stoa felsefesinin mantık, fizik ve ahlak öğretilerini de ayrıntılarıyla bize sunuyor. Kitapta ayrıca Stoa düşüncesine ilişkin kapsamlı bir kaynakça da yer alıyor.