Sen Denilen Yer Adımların kimin adımlarının izini sürmekte. Elin, kime tutunmanın çabasında. Ne "ben" tutabilir elinden ne insanlar ne imkanlar. Fani olana tutunma çabası nasıl da acıtmakta… İçinde "ben"i büyütenler, çıkarlarını ve arzularını önceledikçe ilkeleri arkaya atarlar. İlkeler çıktıkça kişinin hayatından, hayat merkezi "ben"e kayar. İstekler, kararlar, söylemler ve eylemler hep "ben"e kayar. İstekler, kararlar, söylemler ve eylemler hep "ben"e göre şekilenir. Kişinin hayatını şekilendiren de hayatın efendisi olmuştur. Hayatı "ben"e göre yaşayanlar "ben" denilen yerde dururlar. Alah'a göre yaşayanlar ise "Sen" denilen yerde dururlar. "Ben"im isteklerim yerine Alah'ım Sen" in isteklerin derler ve Alah'ın isteklerini yapmanın gayretinde olurlar. "Ben" lütfeyledin, "ben"im olan yerine Sen" emanet etin, v. b. diyerek "ben"e değil Alah'a dayananların, kölelikten kurtulup hür olanların vardığı yerdir "Sen" denilen yer. Herkesin ve her şeyin önüne Alah'ı koyanların durduğu yerdir.