Rüya, Insa, Itiraz ismi, kitabin amacinin ne oldugunu ve içinde nelerden söz edildigini açik biçimde özetliyor. Hatta güncel mimarlik düsüncesi ortamina ve onun isleme mekanizmasina bir teshis koyuyor. Söyle ki, önce, mimari bilgilenme süreci burada ‘rüya’ metaforuyla özetlenen bir otomatizmle yasanir. Mimarlik adina bilinegelenler çogu zaman farkina bile varilmaksizin ögrenilir. Ardindan ‘insa’ metaforuyla anlatilan ögrenilenleri içsellestirme ve uygulama sürecinden geçilir. Onu izleyen ‘düsyikimi’ rüyalarin rüya, bilinenlerinse feda edilebilir oldugunu fark etmek anlamina gelir. Onlardan vazgeçebilme firsatlarinin bulundugu böyle bir farkindalikla kavranir. Son asamaysa asil verimli düsünsel imkânlarin yaratilacagi bir ‘itiraz’ etme ve o sayede yeni tasarimsal, kuramsal ve insai imkânlari ortaya koyma evresidir. En azindan öyle olmasi umulur ya da öyle bir olasilik vardir. Çünkü düsünmek demek, ögrenilenlerle sonradan gözlemlenenler arasinda çelismeler ve onlardan dogan gerilimler üretmek demek. Dolayisiyla, okuyanin bildigi ve inandigi konulardan konusurken, bilinegelenlerin gerçegin ta kendisi oldugu konusunda kusku uyandirabiliyorsa, bu kitabin bir ise yaramasi mümkündür. Daha az göster