Ruhsal olarak sikintilar ve sorunlar yasamak bir eksiklik degildir. Aksine bu sorunlar ve sikintilar degerlendirilebilirse, insan için birer firsattir. O firsat; yasanan aci olaylarin, kayiplarin, kaygilarin ve öfkenin ortadan kaldirilmasi, silinmesi veya yok edilmesi için gelmez. Bilakis onlarla yasama becerisinin saglanmasi için gelir. Bu beceri, hayat yolculugunda tekâmül sürecinize eslik eder ve sizi ruhsal olarak kaybolmaktan korur. Ruhsal anlamda kaybolmamak ve ruhun halkalarini kaybetmemek adina insana düsen emek vermektir. Olumsuzluklarin mahkûmu ve kurbani olmamak adina, ruhunuzun kayip halkalarini fark etmeniz, onarmaniz ve korumaniz için çaba göstermeniz gerekir. Insan olmanin geregidir kendini tanimak, anlamak ve kabul etmek. Geçmiste yasanan olumsuz ve üzücü durumlar nedeniyle simdi magdur olabilirsiniz fakat onlara mahkûm olmak zorunda degilsiniz. Zira mahkûm olmak sizi o duruma kurban eder. Her insan bir zihin kafesinde yasar ama kimi özgürdür kimi ise mahpustur o kafeste. Özgür olanlar ruhunun kayip halkalarini bulan ve onlari korumak için çaba gösterenlerdir. Ruhunun kayip halkalarini bulanlar, aklina siklikla gelse de olumsuz düsüncelerden, bitmeyecek zannettigi korkulardan, dinmeyecek sandigi kaygilardan, isgal edilen yanlarindan, bir cendereye alinmis suçluluk duygusundan ibaret olmadigini bilir. Yine bilirler ki, onlar kâinat halkasinin bir parçasidir. Bu parçanin içinde olumsuz düsünceleri ve durumlari hak ettigi kutuya atarken kendi için de nefes almayi ögrenmistir. Daha az göster