“Insanoglu, hayvan gibi, dogasinin kendisine dayattigi temel gereksinimleri karsilamak zorunda. Bu gereksinimler onun dünyayabakisina biçim veriyor. Savan aslani için sevimli ceylan ilk olarak kendisini kivrandiran açligi dindirmenin bir aracidir. Batili ormanciiçin orman her seyden önce bir isletmedir.” Latife Tekin Muinar’da, bedenden bedene geçerek binlerce yildir yasayan, bilge bir kocakariyla söylesiyor. Kâh neseli masallar kâh tekinsiz, hatta tehditkâr hikâyeler anlatan bu ölümsüz kadin, uzun ve derin bir geçmisin bilgisini, görgüsünü aktariyor. Parlak atlaslar gibi, kadinligin katman katman tarihini seriyor önümüze. Dahasi bizi akil yoluyla insa edilmis medeniyete karsi bir meydan okumanin içine çekerek dünyayi, dogayi, hayati sezmemizi sagliyor. Kaç bin yasindaki yari deli Muinar, ciddiyetle ve incelikle, içinde yasadigimiz egemen kültürü tiye aliyor.“Muinar, yerle gök arasinda, boslukta yakaladi beni.”Latife Tekin Daha az göster