Türk mesnevi edebiyati bugüne kadar pek çok açidan ele alinmis ve bu alanda farkli kategorilerde çalismalar oraya çikmistir. Genellikle inceleme-metin baglaminda yapilan bu çalismalarla mesnevi edebiyatimizin bugüne kadar merak edilen örnekleri gün yüzüne çikarilmistir. Günümüzde eski Türk edebiyati metinleri farkli bilimsel alanlarin konusu olmaya baslamistir. Dil bilimi, sosyoloji, psikoloji ve felsefe alanlarinin da isin içine girmesiyle eski edebiyat çalismalarinda yeni egilimler ortaya çikmaya devam etmektedir. Türk mesnevi gelenegi kuskusuz Iran edebiyatindan büyük oranda etkilenmis, bu sebeple de eserlerimizin özgünlügü hep tartisilagelmistir. Mesnevi sairlerimizin örnek aldiklari en önde gelen sairlerden biri süphesiz Nizami’dir. Öyleyse Nizami’yi ve örnek alinan diger Iranli sairleri astigini ileri sürdügümüz sairlerin hangi bakimlardan onlari geçtiklerini bilimsel delillerle ortaya koymak gerekirdi ki bugüne kadar bu zeminde kismen de olsa çesitli mukayeseli çalismalar yapilmistir. Bununla birlikte mesnevilerdeki gazellerden hareketle Türk mesnevi edebiyatinin özgünlügünü ortaya koyan bir çalisma yoktu. Bu kitabin amaçlarindan biri özellikle Türk sairlerinin elinde çok daha büyük islevsel özellikler kazanan “mesnevide gazel söyleme gelenegi”nin sairlerin özgünlügüne katkisini tespit etmektir. Elbette kitabin tek amaci bu degildir. Kitapta ayni zamanda kahramanlari birbirinden farkli üç ask mesnevisinde sairlerin gazel söyleme tutumlarini ortaya koymak, gazellerin mesnevinin ekolojik yapisinda ne tür degisiklikler meydana getirdigini tespit etmek; mesnevide gazel söylemenin yorum, tamamlama, açiklama veya süslemeye dönük islevleri olup olmadigini belirlemek maksadiyla incelemeler yapilmistir. Ayrica mesneviyle sinirli kalmak kaydiyla gazelin retorigini anlamak ve anlamlandirmak gibi oldukça zor bir ise girisilmis ve mesnevide gazel söyleme gelenegi her iki nazim seklinin hitap ettikleri zümreler bakimindan ele alinmistir. Daha fazla göster