Mehmet Âkif Ersoy’un kendi el yazisiyla kaleme aldigi orijinal nüsha olan bu meâl, Kur’ân-i Kerîm’in ilk kirk sayfasini içermektedir. Çizgili okul defterine rik’a el yazisiyla yazilan meal, Fâtiha Sûresi'nden baslayip, Bakara Sûresi'nin 252. âyet-i kerimesi dahil iki cüzdür. Âkif tarafindan Elmalili M. Hamdi’ye gönderilen bu meâlin üzerinde gerekli arastirmalar yapilmis, Âkif’in kendi el yazilariyla karsilastirilmis ve bu orijinal nüshanin Âkif’e ait oldugu kesinlik kazanmistir. Âkif, en güzel anlami verebilmek için meal üzerinde yer yer düzeltmeler yapmis, bazi kelimelerin üzerini çizerek onun yerine yeni kelimeler yazmistir. Bazen cümle aralarina okla isaret koyarak yeni kelimeler ve ekler yazmis, bazen ekledigi bu kelimelerin ve eklerin de üzerini çizerek iptal etmistir. Âkif, meâlin bölünmemesi ve akiciliginin kesilmemesi için parentez kulanmamaya özen göstermis, nâdiren de olsa köseli parentezler içinde diger manalara da isaret etmistir. Tercüme, ari-duru, sade bir Türkçe ile ve âyetlerin birbirini tamamlayan mana bütünlügü içerisinde çok basarili bir sekilde yapilmistir. Elmalili’nin dedigi gibi “çok güzel, çok selis ve sade”dir. Kutlu Kitab'in ilk kirk sayfasinin Âkif’in kaleminden kendi el yazisiyla yani Osmanli Türkçesiyle yazilmis meâli, Necmi Atik tarafindan Latinize edilmistir. Her iki metin de karsilikli sayfalar halinde okurlarimizla bulusmaktadir.