Seni doğuracağıma taş doğursaydım! - Senin çocukların da aynısını sana yapsın inşalah! - Hep babanın tarafını tut sen. - Benim günahım neydi de. - Bana ane deme! - Kanser etiniz beni. - Kızdım mı adım kızdı oluyor! - Öleyim de kurtulun benden! - Gün yüzü göstermediniz bana. - Kime çektin sen bilmem ki? - Seni alan üç gün sonra geri getirir. - Yaptığın banaysa, öğrendiğin sana. - Sen dururken ben mi gideyim ekmek almaya?! - Seni dokuz ay karnımda taşıdım ben! - Sana da iyilik yaramıyor. - Doğru, ben kimim ki zaten?! Bu ve benzeri serzenişlere maruz kalmış. Kola almak için para istediğinde ne kolası karpuz var dolapta cevabını duymuş. Hava kararmadan evde olması gereken. Bereketi kaçıyor diye; misafire hazırlanan sıcak köftelerin, böreğin yanından kovulmuş. Aynısından evde var veyahut dönüşte alırız yalanlarıyla kandırılmış. “Babası şuna bir şey de” ile sarı kart gösterilmiş. Anesini ihmal etmiş, üzmüş Çocukların kitabı.