Aydınlanma ile beraber, aklını aydınlatı insanoğlu. Kendi aklını kulanmak cesaretini gösterdi. Tabiatı sorguladı o aydınlanmış aklıyla. Kutsal’ı sorguladı sonra. Tanrıyı… Kafasındaki örümceklerinden kurtuldu bir bir. Mağarasından çıktı. Aklıyla üretikleriyle birlikte, dünyanın çehresini değiştirdi. Artık bir eski vardı bir yeni. Yeni yani modern… Insan, yaşayışını değiştirdi, dışını aydınlatı yani. Daha bakımlı, daha gösterişli, daha asri bir hâle büründü. Elektriği keşfeti, gecesini aydınlatı. Artık geceleri de çalışmalı daha çok üretmeliydi. Daha insanca yaşamak için, geceyi de gündüze çevirmeliydi. Görünürde aydınlanmadık yeri kalmadı hâsılı. Ancak unutuğu bir yer vardı insanın. Kendini arayiş-i zahire kaptırıp ihmal etiği, gerilere itiği. Gönlü diyebilirsin buna, ruhu, süveydası, vicdanı diyebilirsin. Elinizdeki kitap çağdaş Batı düşüncesinin zihinlerimizde sebep olduğu tasavur değişikliklerinin farklı boyutlarını irdeliyor. Bizi biz olmaktan uzaklaştıran, bilincimizi yaralayan, bizde cidi bir benlik bölünmesine yol açan düşünce ve eylem biçimlerini sorguluyor. Bir anlamda gelenek perspektifinden modernite ile yüzleşme denemesi yapıyor.