Leyl-i Efruz Giderim bu şehirden yavaş yavaş ahesteMakberime girerken çalar ağulu besteToprağım alazlanır tabutum ağıt yakarRuhum azap çekerken mazim ardımdan bakarYüreğim elerinde umutlarım kafesteGiderim bu şehirden yavaş yavaş aheste Baksana gök dumanlı yıldızlar lav ay büryanMutluluk kelepçeli hayaler ise üryanYapıştır üzerine yırtık pırtık tebesümYaka paça götürür mahşere soğuk ölümYaşam sanki kördüğüm hüzünler ise ayanBaksana gök dumanlı yıldızlar lav ay büryan Ecelim keder değil Yaradan ile visalÖlüm gerçek an fani işit ki budur ahvalVuslata erdiğimde çekmeyesinin hecr-i gamGüneş doğar ve batar elbet yaşanır akşamAğlama hiç boşuna kavuşmak bize hayalEcelim keder değil Yaradan ile visal Sen mahmur mum ışığı ben ise leyl-i efruzElbet bir gün sönecek loş bir hayata kuluzAğır aksak yürürken mazinin kadranındaBoğulduk tek bir damla ihanetin kanındaYavaş yavaş sön artık basmadan yarama tuzSen mahmur mum ışığı ben ise leyl-i efruz.