iratescu73a5

Bir şekilde hayatta neredeyse ahlaksız bir vicdan ve sadelik ile yaşadık, hala şair olmalıyız ve yolumuza zorlamalıyız ve gülünç bir şey söylemeliyiz, belki de içsel hayallerimizi ve hayatın gerçekte ne olduğunu hayal eden fikirlerimizi, bir anlam ifade etmeye çalışıyoruz kendi anlamımızla. Ve eğer kendimizi bu ihtiyaç ile bulursak, bir aşk mektubu söylemek en iyisi değil midir? Eh, bu biraz güçlüyse bile güzel Ve sevgili Boris Pasternak, sen aşk mektubu yazarlarının en zekisin! Ve ben seni seviyorum. Dr. Yuri Zhivago'dan Lara Antipova'ya: ¨ “… Bize sevgili olanlara, alışkanlık anlayışlarımıza, yaşamayı nasıl hayal ettiğimize ve vicdanımızın öğrettiklerine veda edelim, umutlara veda edelim, birbirlerine veda edelim . Asya okyanusunun adı olarak büyük ve pasifik gizli gece sözlerimizi bir kez daha söyleyelim. Hayatımın sonunda, sırrım, yasak meleğim, bir savaş ve isyan gökyüzünün altında durduğunuz hiçbir şey için değil, tıpkı bir zamanlar başlangıçta çocukluğun barışçıl gökyüzünün altında yükseldiğiniz gibi. “O gece, lisenin son yılında, kahve renginde bir üniformalı, bir otel odasının bölümünün arkasındaki yarı darlıkta bir kız, tam olarak şimdi olduğun gibi ve şaşırtıcı derecede güzeldin. “Genellikle, daha sonra yaşamda, o zaman bana döktüğünüz büyünün ışığını tanımlamaya ve adlandırmaya çalıştım, o zaman, yavaş yavaş karartma ışını ve tüm varlığımı sonsuza dek acıtan ve her şeyi algılamanın anahtarı haline gelen ses dünyada. “Siz, bir kız öğrenci üniformasında bir gölge, otel odasının derinliklerinin karanlığından çıktığınızda, ben, sizin hakkınızda hiçbir şey bilmeyen bir çocuk, size cevap veren bir gücün tüm eziyetiyle anladım: bu hafif, sıska kız elektrikte olduğu gibi, dünyadaki akla gelebilecek tüm kadınlık ile en üst düzeyde şarj edildi. Yanına giderseniz ya da parmağınızla dokunursanız, bir kıvılcım odayı aydınlatacak ve sizi yerinde öldürecek ya da manyetik olarak çekici, basit bir özlem ve kederle tüm yaşamınız için sizi heyecanlandıracaktır. Hep dolaşan gözyaşlarıyla doluydum, tüm içlerim parıldadı ve ağladı. Bütün varlığım hayrete düştü ve sordu: Elektriği sevmek ve emmek çok acı verici ise, bir kadın olmanın, elektrik olmanın, sevgiye ilham vermenin ne kadar daha acı verici olduğunu. “Sonunda konuştum. Aklını kaybetmene neden olabilir. Ve hepim bunda var ”

2020-01-01 22:47