Bizim küçük Anadolu sehirlerimizde bu müzmin evlenme hastaligi daima hüküm sürmektedir. En kuvvetliler bile bir iki sene dayanabildikten sonra bu amansiz mikroptan yakalarini kurtaramazlar ve kör gibi önlerine ilk çikanla evleniverirler. Tabii bu evlenmede herhangi bir müsterek hayattan ziyade, erkek için evde bir kadin bulunmasi; kiz için de “münasipçe bir kismet” varken kaçirilmamasi düsünülmüstür. Bu izdivaç mikrobu evlendikten sonra faaliyetine baslar. Evvelce birtakim emelleri olan; yükselmek, kendini göstermek, eser vermek isteyen adamlara bir kalenderlik, bir lakaytlik gelir. Evde meram anlatmaya asla imkan olmayan, seviyesi, ahlak anlayisi, dünya görüsü ve huylari büsbütün ayri bir mahlukla daimi bir beraberlik insani dis hayatta da kötümser yapar ve bütün insanlardan süpheye düsürür. Evlendikten sonra bir adamin bütün gayesi ve istikbal düsüncesi, bir kere içine girmis bulundugu ve simdi yazgi kabul ettigi bu belayi ses çikarmadan ve dosta düsmana pek belli etmeden sürükleyip götürmek, onda herkes tarafindan söylenen fakat kimse tarafindan bulunamayan meziyetler ve saadetler arastirmaktir. Daha az göster