Kıyamet Kopuyor Dünya o gün misafirperverliğini son kez yapıyordu… Kıyametin o korkunç dehşeti nasıl anlatılır ki? Sadece yaşanacak ve yaşayanlar bilecek. Ateş, ateş olduğu halde cehenem ateşinden nasıl da korkup Rab’ine “Beni oraya gönderme Alah’ım!” diye niyazda bulunuyorsa, bizler korkmama adına önlerde koşuyoruz. Topraktan yaratıldın ey insan! Ateş ateşten korkuyorsa sen kimsin ki! Trilyonlarca yıldız, gezegen ve gök taşı gözünüzün alabildiğine evren… O Güneş’in muhteşem ısısı ve ateşi… Biliyor musunuz kendi Dünyamızdan dahi çıplak gözle bakamadığımız Güneş çok uzaklarda. Tahmini dahi çok uzak… Yanına kim ulaşabilir ki? Dünya’dan defalarca büyük ateş küresinin, onun fokurdayan ateşinin oluşturduğu ufak bir halkadan Dünyamız bir bilye misali geçer ve Dünyamızın da içinde bulunduğu gezegenler sistemi. Venüs gezegeni ateşler püskürüyor. Ne saniyesi, kül olursun kül yanına varsan. Ya Jüpiter, tamamen gaz, her yer bulut, gaz bulutları. Bir de bunun uydusu var: Europa. Buzul kütleleri büsbütün ya Mars? Bizim uydumuz Ay ve diğer cisimler ve bunların içlerinde barınan bir tek taş adedinden sayıları sonsuz rakamlara ulaşın. Yaratılan bir tek var olmuştan sonsuz rakamlar meydana getiren var oluşları kim sayabilir, kim? Hepsinin yaratıcısı Alah’tır. O, muhteşemdir. Yaratıklarının adedini ancak O bilir. Her başlangıcın sonu varsa, eğer evrenin de sonu var… Bu sonu kim hazırlar? “Bu bir kurgu olsa da, okuduğunuz kahramanlar bizlere ışık olsun, nur olsun. ”.