Islâm düsünce geleneginde fizik ve matematik gibi bilimlerin genelde filozoflar (felâsife) tarafindan ele alindigina yönelik yaygin bir kabul söz konusudur. Ancak gerek tarihî veriler gerekse günümüze ulasan kelâm metinleri, Islâm dünyasinda atom, uzay, bosluk, hareket ve nedensellik gibi fizik ve kozmolojiye dair konularin erken dönemden itibaren kelâmcilar (mütekellimûn) tarafindan ayrintili bir sekilde incelendigini göstermektedir. Alnoor Dhanani’nin bu kitabi, kelâmcilarin fizik ve kozmolojiye yönelik ilgilerine yogunlasarak,10-11. yüzyildaki kelâmcilarin madde ve uzay teorilerini yeniden yapilandirmayi amaçliyor. Kelâm atomculuguyla ilgili modern literatürdeki yaygin kabullere meydan okuyan Dhanani, özellikle atom kavramini bir büyüklügü olmakla birlikte boyuta sahip olmayan “uzayda yer kaplayan nesne” olarak analiz ediyor ve kelâmin fizik kuraminin temelinde ‘sürekli’den daha ziyade ‘ayrik’ uzay, madde, zaman, hareket ve geometri kavramlarinin bulundugunu ileri sürüyor. Daha az göster