Kayıp Yüzyılın Prensesi - Kahraman Tazeoğlu Kayıp Yüzyılın Prensesi - Kahraman Tazeoğlu Sen bana neleri öğretiğini biliyor musun? İnsanın terk edildiğinde değil, unutulduğunda yalnızlaştığını ve unutulmanın insanoğluna verilmiş en büyük ceza olduğunu… insanı asıl yalnızlaştıranın, uzağındayken unutulmak değil, yakınındayken hatırlanmamak olduğunu… Sen bana neleri öğretiğini biliyor musun? Başkalarının gözlerindeki ışığı görebilmemiz için, önce kendi gözlerimizdeki karanlığı aydınlatmamız gerektiğini. Ön yargıların insan ruhunun felçli yanı olduğunu. En çok önyargı sahibi insanların, "benim kesinlikle önyargılarım yoktur!" diyen insanlar olduğunu… yanılgı, yenilgi ve pişmanlık doğurduğunu… özgün düşünceye pranga vurduğunu… insanın kendinden ne kadar eminse, yanılmaya da o kadar yatkın olduğunu ve insanları yargılamanın, onları sevmeye engel olduğunu… Ama en çok; insanın, tanrının kendisine bahşetiği mükemeliği bozmayacak kadar mükemel olmadığını öğretin… Rüyalarında ve masalarında başka başka hayal dünyalarının tadını çıkaranlar, bunun bedelini uyandıklarında hala aynı dünyada olmanın tahamül edilemez hafifliği ile öder. Teşekürler Darcy… Prensesliğimi, bana kendi masalımdan anlatığın için…