brunomundim

On iki yaşındaki Ronar demircinin ailesinde bir dökümhane olarak büyüdü, gerçek ebeveynlerini tanımıyordu. Orada bir yabancı gibi hissediyor ve çoğu zaman kardeşleri tarafından alay ediliyor. Ancak üvey kız kardeşi kaçırıldığında, onu arar, heyecan verici maceralar yaşar ve nihayetinde önemli bir kararla karşı karşıya kalır. Ronar her zaman hoş bir ana karakter değildir, çok insandır ve hataları vardır, her zaman doğru davranmaz. İkincil karakterler sadece siyah ve beyaz değil, iyi adamlar her şeyi doğru yapmazlar ve kötü adamların da bunu yapma nedenleri vardır. Bunu özellikle siyah ve beyaz resmin sıklıkla açık bir şekilde yapıldığı gençlerin kitaplarında önemli buluyorum. Kitaptan, genç okuyucuları dürüstlük ve fedakarlık gibi değerlere yaklaştırmanın ön sebebi ile yazıldığını söyleyebilirsiniz, ancak ahlaki kulüp asla açılmamıştır. Kitap ilk sayfadan son sayfaya kadar heyecan verici, en geç ikinci yarısında kitabı indirmek istemedim. Yazar, çevredeki konuşmalar ve açıklamalarla daha sessiz pasajlar ve birinin gerçekten heyecanlandığı hızlı tempolu sahneler arasında tam olarak doğru dengeyi bulur. Bazen gıcırtılı değildir, neyse ki hedef gruba göre acımasız ve kanlı olmaz. Ayrıca kısa bölümleri çok hoş buldum, ki bu kesinlikle deneyimsiz okuyucular için yüksek sesle veya kendi kendine okuma için çok uygun. Stil hoş ve okunması kolay, ancak bazen çok şiirsel. İlk cümle bunun güzel bir örneğidir: gökyüzünde sarımsı beyaz bir dolunay durdu ve armut ağacının dallarını ışığıyla şefkatle okşadı. Genel olarak, Ronar gençlerin okuması ve tavsiye etmesi için bir kitaptır. Benim için son küçük özellik eksikti, bu da kitabı gençlik kitaplarının geniş kitlesinden ayırıyor, ancak kesinlikle 4 yıldızı hak ediyor!

2019-12-31 12:38