İçimde Bir Göçebe Var "İnsanlar şehri bir medeniye tasarımından çok, menfat alanı olarak gördü. Şehir de ihtirasları körükledi. İnsanlar dayanışmayı, emaneti sahibine teslim etmeyi unutu. Şehir de huzursuzluk ve güvensizlik ortamını büyütü. İnsanlar sabrı unutu. Şehir de aceleciliği ilke edindi. İnsanlar şehvetlerinin peşine düştü. Şehir de mahremiyeti yok eti. İnsanlar öfkeyle hareket etmeyi tercih eti. Şehir de şideti çoğaltı. Ve nihayet, insanlar kendisi için başkalarını feda etmeyi tercih eti. Şehir de yüksek duvarları arasında insanları. İçimde Bir Göçebe Var, edebi çağırışımları olsa da, esasen bir düşünce kitabı. Duvarları sabit bir 'ev'de tekrar edilip duran 'doğru'lara kendini kilitlemeyen bir göçebe'nin peşine düştüğü soruları ve bu sorulara bulduğu kendisine ait cevaplarından oluşuyor. Temel tezi, elbete, göçebe devirlerine geri dönmek değil. Ama, göçebe ruhunun ve göçebe saflığının, tıpkı olgun bir yetişkinin içinde saf bir çocuk ruhu taşıması gibi, şehrin damarlarında dolaşması gerektiği. İçimde Bir Göçebe Var, bu saflığıyla, ilk bakışta çağrıştırdığı gibi, kendisini her şeyden soyutlamaya yönelmiyor. Tam aksine, onu merkezi bir paradigma olarak alıp, medyatik dünyada nasıl ayakta kalabileceğimize, Sadet Asrı'nı hangi düzlemde algılamamız gerektiğine, insan ruhunun derinlerinde yaşanan yabancılaşma, akılcılık ve mükemeliyetçilik gibi hastalıkları çözümüne ve daha pek çok kritik konuya ilişkin çözüm arayışına yöneliyor. (Arka Kapak).