Hayat ve İnsan’ın Sokak’larında Bahaedin Özkişi’nin Öykücülüğü Bahaedin Özkişi, Sokakta adlı romanı Mili Eğitim Bakanlığı'nın 204 yılında yayımladığı 10 Temel Eser listesine girene kadar Türk romanının olduğu gibi Türk öykücülüğünün de gündemine girememiş, unutulmaya terk edilmiş isimlerinden biri olmuştur. Listenin yayınlanmasının ardından çeşitli gazete ve dergilerde hakında yazılar yazılmış, anma toplantıları, paneler düzenlenerek Özkişi edebiyatseverlere tanıtılmaya çalışılmıştır. Türk edebiyatının gündemine böyle bir süreç sonucunda girmiş olan yazarın Bir Çınar Vardı (1959), Göç Zamanı (1975) ve 208 yılında Göç Zamanı (Bir Çınar vardı, Göç Zamanı, Papağan Dedi ki) adıyla yayınlanmış, içinde ölümünden sonra evrakları arasında bulunan on üç öykünün de Papağan Dedi ki adıyla yer aldığı üç öykü kitabı bulunmaktadır. Bu çalışmada, yazarın öyküleri bütün öykülerinin bir araya getirildiği Göç Zamanı (Bir Çınar vardı, Göç Zamanı, Papağan Dedi ki) adlı son kitaptan hareketle biçim ve içerik açısından incelenmiş, Türk öykücülüğündeki yeri bu iki düzlemden elde edilen sonuçlar çerçevesinde belirlenmeye çalışılmıştır.