Önce halk efsanelerinde, adı meçhule karışmış ozanlarsöylediler bu âteşin hikâyeyi.Sonra edebiyatçılar keşfettiler, eski kroniklerin içinde ilginçöyküler ararlarken.Kimler kalemini sivriltmedi ki şeytanla insanın gizlimukavelesini ademoğluna fısıldamak için.Ama içlerinde en ölümsüz olanı, müjdeyi ve laneti tüm ruhlansarsarcasına haykıranı, Goethe'nin Faust'uydu.Faust, modernitenin trajedisini haber veren ilk büyük yapıtoldu.Kimin kazandığı ve kimin kimi kandırdığı belli olmayan birirade savaşıydı anlatılan.Hikâyenin özeti şuydu: Şeytan Tanrı'ya meydan okudu,savaşın sonunu bile bile. Çünkü yaratılış öyküsünü bilmeyenmelek olamazdı. Lâkin kendi öyküsünü unutan insandevreye girdiğinde bu meydan okuma, büyük bir soruişaretine dönüştü. Belki şeytan için değil, ama kesinlikle insaniçin...Şeytan bir soru işareti, ruh bir soru işareti, insan: ardı sıra dizilisoru işaretleri...Ve insanın yeryüzündeki devr-i dâimi başladığı anda, ruhunüzerine yapılan pazarlıklar ve olası mukavelelerin de dönemiaçıldı.Bu mukaveleden habersiz bir ademoğlu olmadı. O, herzaman, pazarlığın bir tarafıydı,Belki de bu yüzden, kendini okumak isteyen herkes pürdikkat, kulak kesildi bu hikâyeye: "Kimdir Faust? Şeytan'a mıverdi ruhunu? Nasıl bir sözleşmeydi bu?"Kendimizi başkalarından dinlemek, en sevdiğimiz mesleğimizdeğil midir?O halde herkesin vâkıf olduğu bir temayı, yaşamıefsaneleşmiş bir karakterin omuzlarına yükleyerek anlatanGoethe'ye kulak verelim...Tüm yaşamını adadığı ölümsüz eseri Faust'a... Daha az göster