Eve Yüzmek Pantolon cebinde duran tabancayı çıkardı ve inceledi. Bugün doğum günüydü. Anesi ve babası yirmi bir yıl önce belki de burada durmuştu. Anesinin sesini ve kibrit kutusunun içindeki altınların şakırtısını duydu. Parmaklığa tırmanırken babası arkasından sesleniyordu. Tabanca suya düştü ve batı, tıpkı anesinin şans paraları gibi ışıldayarak. Gözünü aşağıya dikti, hiçbir şey göremedi. Bir el ona uzandı, ama o düşmüştü. Su sıcaktı, uğultulu bir sesizlikle Wilbur'u içine almıştı. Gözünü New York'ta bir hastanede açan yirmi yaşındaki Wilbur geçmişiyle hesaplaşmaya girişir. Hiç tanıma fırsatını bulamadığı İrlandalı anesinin ölümü ve İsveçli babasının sıra kadem basışıyla başlayan, sonuna kadar temposunu hiç düşürmeyen hikâye okuru, edebi bir ustalıkla kurgulanmış yirmi yılık bir zaman diliminin içinden geçirerek adım adım hem bir Bruce Wilis hayranı olan, onunla bir alter ego ilişkisi kuran, umudu müzikte ve aşkta bulan kırılgan Wilbur'un, hem de onunla yolu kesişen onlarca figürün dünyasına götürüyor. Henüz yirmi yılık bir hayatın kırsaldan, şehirlerden, hastanelerden, okulardan, ıslahevlerinden, otelerden geçen uğrakları kimi zaman trajik, kimi zaman komik hikâyelerin eşliğinde Amerika'dan İrlanda'ya, oradan da İsveç'e uzanıyor. 1958 Zürih doğumlu Rolf Lapert'in 208'de 1. İsviçre Kitap Ödülü'nü kazanan bu romanı medyanın seçkin eleştirmenlerden övgü almış bir yapıt. Yazarın kulandığı anlatım yöntemleri ve araçlarının zenginliği uzun soluklu bir gerçekçiliğe işaret ederken okuma serüvenini çekici ve sürükleyici hale getirmeyi de ihmal etmiyor.