Kara Koyunlu Türkmenleri, 14. Yüzyılın or-talarında, Van Gölü'nün kuzeyinde yer alan Erciş'i merkez yaparak, günümüzdeki sınırlarıyla İran, Irak, Azerbaycan, Gürcistan ve Ermenistan'ın tamamının yanı sıra Suriye kuzeydoğusu, Doğu Karadeniz ve Doğu Anadolu ve Güneydoğu Ana-dolu'da da bir asrı aşkın müdet hüküm sürmüş-lerdir. Van Gölü Havzası'nı elerinde bulunduran Türkleşmiş İlhanlı Ardılı Moğol Devletleri olan Celayirliler, Uyratlar ve Sutaylıları saf dışı bıraka-rak bölgeyi kısa sürede yeniden Türkmen yurdu haline getiren Kara Koyunlular, Timur ve oğuları karşısında uğradıkları mağlûbiyetlere rağmen Doğu ve Güneydoğu Anadolu'yu elde tutmaya azamî gayret etmişlerdir. Kara Koyunlular kudretli beyleri Kara Yusuf döneminde (1389-1420) henüz küçük bir beylik iken, kısa sürede bölgedeki dengeleri değiştirebi-lecek güçlü bir devlet haline gelirler. Batı da Os-manlı, Doğu'da Timur Devleti, Güney'de ise Memluklular ile komşu olan Kara Koyunluların cihan devleti haline gelmesi ise son hükümdarları Cihan Şah (1436-1467) devrine rastlar. Bu dönem, Kara Koyunlu Türkmenleri'nin İran'ı da aşarak Timurlular'ın başkenti Herat'ı ele geçirdikleri dönemdir.