Sulfata'ya acım sessiz bir güneş batmasıdır ölsün eksik ve kötü bir güneş batmasıdır ölsün her yerlerim bir yaşlık gibidir denizden bulantım yanlışlıktan bir deniz tutmasıdır ölsün sulfata karnımı avuçla güneşimi ver sulfata ham zerdaliler ve kavunlar ve bataklar ölsün ay çıkar dağlara vurur ey Mustafa bu gece Mustafa'nın sanki son yatmasıdır ölsün sulfata acımı dindir acını kat bana eksik ve kötü gemilerin gitmesidir ölsün ben ki çarşılara giderim armut kokarım kavuniçi duygular ve yataklar ölsün toysun adın deliye çıkar bir gün bilsene saat beşleri düşün yalnız öbürleri ölsün sulfata hatırla acımı sen bir haziransın sulfata öbürleri bir bayram haftasıdır ölsün ben dağlara çıkarım dağlarda bağırırım bütün çalgılar bir şeyin uzatmasıdır ölsün    .