Deliliğin Dağlarında - Howard Philips Lovecraft Anlatmam gereken gerçeklerden kaçınılmaz olarak kuşku duyulacak, yine de eğer mantıksız ve inanılmaz gözu¨ken şeyleri çıkaracak olsaydım, geriye hiçbir şey kalmazdı. Howard Philips Lovecraft, ku¨çu¨k yaşta babasını kaybeden, gençliğinde de anesini akıl hastanesine uğurlayan yalnız bir adamdı. Bu¨yu¨kbabasının anlatığı korku öyku¨leri onun dehşetlere gebe hayal du¨nyasının kapılarını açtı. Hep içine kapanık biri oldu. Tek çaresi yazmaktı. 1920’li ve 30’lu yılarda yazdığı öyku¨lerle korku edebiyatına damgasını vurdu ve korku diye adlandırdığımız duyguyu yeniden tanımladı. Onun eserlerinin çoğu modern insanın adlandıramadığı dehşetler hakındaydı. Deliliğin Dağlarında, adlandıramamanın yaratığı dehşeti bir bilim adamının, yani asıl işi tanımlamak ve sınıflandırmak olan birinin gözu¨nden yansıtıyor okura. Tam da bu yu¨zden korku edebiyatının meselesi olan metinlerinden biri bu. Bilinmeyeni aydınlatma çabasının ve modern insanın umutlarının karşısında, derinden yu¨kselen bir karanlığın ve sözcu¨klere döku¨lemeyen bir deliliğin öyku¨su¨… Nereden başlamalı ‘Deliliğin Dağlarında’ hakında konuşmak için, kestirmek güç. Lovecraft’ın ‘klişe’ gibi görünecek, kendi yazdığı tarihe kadar bile defalarca anlatılmış bir konuyu, nasıl da ‘çok iyi’ anlatığından mı başlamalı? Yoksa, hâlâ anlayamamış olanlar için “aman mîrim o türe edebiyat mı diyorsunuz,” palavrasının arkasına sığınarak, yere göğe sığdırımadıkları ustalar kadar iyi bir yazar olduğundan mı söz etmeli. Birkaç bilim adamının, bölge araştırması ve keşifler yapmak için gitikleri Güney Kutbu’nda karşılarına tanımlayamadıkları ‘şeyler’ çıkar. Evet bir şeyler bulmak için gitmişlerdir, ancak bulacakları şey en az Atlantis kadar bilim adamının izah edebileceğinden daha tanımlanamazdır. Bir bilim adamı için “tanımlanamaz” ile karşı karşıya kalmak, onun için en ‘korkutucu’ şeydir. Zaten bu yüzdendir ki, ‘klasik edebiyatçılar’ kadar mükemel bir üslupla bilim-korku-gerilim-fantazya türünün/türlerinin en güzel örneklerinden birini vermiştir. “Konuşmak zorunda bırakıldım, çünkü bilim adamları nedendir bilmem, benim önerilerimi dinlemeyi redetiler,” diye söze başlayan bir romana, daha baştan, dilin iyi örneğidir denir. Gerisi zaten edebiyat(!) Bir bilim adamının psikolojisini başka kimse böyle anlatamazdı diyeceksiniz. Korkunun ne olduğunu hisetirerek anlatan bir roman ‘Deliliğin Dağlarında’. Bir dönemin maceraperestlerine de selam veriyor aynı zamanda. Çağlayan ÇevikBir Paragraf.