mohamedel

Üç kişiden en zayıf olanı kolayca yakalansa da, Catching Fire hala beni içeri çekmek ve ilgimi çekmek için fazlasıyla heyecan duyuyordu. Bahisler daha yüksek ve düşmanlar kruvazör ve Katniss'in kime ve ne zaman güveneceğini bilmek daha da zor. Cilt 1'de olduğu gibi, cilt 3'e kadar ayrıntılarla birlikte dizinin tam bir incelemesini bekliyorum, ancak ele almak istediğim bu ciltte bazı belirli zayıflıklar var. Bu kitabın bir bütün olarak, hem eylem hem de ilerleme hızı açısından ilkine uymadığını hissettim. İlk kitap birçok açıdan parlak ve birkaç YA romanının yapabileceği gibi dikkatimi çekmeyi başardı. Ve Ateşi Yakalamak da aynı şeyi yapamadı ve geçmişe baktığımda bunun olabileceğini düşünmek muhtemelen haksızlıktı. Bu cildin en zayıf kısmı pacing olmak zorundaydı. Collins, üç cildin de belirli bir şekilde (her ciltte 3 'kitap', her kitap yaklaşık 9 sayfalık 9 kitap) yapılandırılmasıyla, hikayelerinin nefes almasına ve karakterlerinin doğal olarak gelişmesine izin vermekten daha fazla ilgileniyor gibi görünüyor. Peeta & Katniss'in 11. Bölge boyunca kazandığı zafer turunu anlatarak bolca olay geçiren bir bölüme çok fazla para harcıyor ve daha sonra sadece bir paragraftan daha az bir sürede diğer 10 bölgeyi fırçalıyor. Aralarında hiçbir şey olmadığına inanmakta zorlanıyorum. Kesinlikle her şeyi Robert Jordan veya George R.R. Martin gibi buzul uzunluklarına çekmesini önermiyorum, ama bence mutlu bir ortam var. Sonunda, okuyucu nihayetinde nereye gittiğini anlıyor, ama bana göre, kitap 1'deki her şeyin ne kadar iyi olduğunu düşünüyor, karıştırıyordu. Bunu tekrar kitabın ortasına doğru, hasat ve oyunlar arasında yapıyor - hatta Rocky-esque eğitim montajı bulunacaktır. Edebi nitelikler bir yana, burada 3. kitapta ne olacağını bulmaktan başka bir şey yoksa, bir okuyucunun ilgisini çekmeye yetecek kadar var. (İnceleme çok yakında!)

2019-12-27 14:13