Savastan on yil önce, Riviera’da küçük bir pansiyonda kaliyordum. Masada oturdugum sirada, hiç beklenmedik bir sekilde çok büyük bir kavgaya, belki karsilikli nefret ve hakarete varmasina ramak kalan sert bir tartisma çikti. Insanlarin çogunun muhakeme gücü körlesmistir. Kendilerine dogrudan dokunmayan, sivri ucu israrla sert bir sekilde duyularina kadar etki etmeyen sey, onlari neredeyse hiç harekete geçirmez ancak gözlerinin önünde cereyan eden, duygularina dokunacak en ufak sey bile içlerinde ölçüsüz bir tutkuyu atesler. Iste o zaman duyarsizliklarinin yerini gereksiz ve asiri öfke alir. Iste zaman zaman yemekte bir araya gelen, kendi hâlinde siradan insanlarin olusturdugu, çogu zaman havadan sudan konusan, pek derin konulara girmeyen, önemsiz sakalar yapan, yemekten sonra ise dagiliveren grubumuzda da böyle oldu. Alman evli çift dolasmaya ve amatörce fotograf çekmeye, keyfine düskün Danimarkali adam o sikici balik avina, kibar Ingiliz bayan kitaplarinin basina, Italyan evli çift Monte Carlo’ya kaçamak yapmaya giderlerdi. Ben ise ya bahçedeki koltuga kurulur, tembellik ederdim ya da çalisirdim. Ancak bu kez hepimiz bu sert tartismayla yerimizde donup kaldik... Daha az göster