Büyülü gerçekçilik, idia edilenin aksine Latin Amerika'ya özgü bir edebi tarz degildir, ancak Latin Amerika edebiyatiyla iliskilendirilmesi ve dolayisiyla bu edebiyata yasanan patlamanin kendisine kazandirdigi ivme sayesinde özelikle postkolonyal durum ile ilgili hasasiyetlerini dile getirmek isteyen yazarlarin sikça yararlandigi bir edebi tarz haline gelmistir. Büyülü gerçekçilik melez dogasi geregi anlati içerisine Avrupali veya Batili olmayan bakis açilari veya dünya görüslerinin eklemlenmesine olanak saglar. Yerlesik edebi kalip ve sinirlara sigmadigindan batili otoriter ölçütlere karsi bir meydan okuma olarak da görülebilir. Büyülü gerçekçilik, kabul görmüs söylemlerin ve 'dogru' kabul edilen gerçeklerin mesrulugunun sorgulanmasina da olanak tanir. Gerçegi, bilmedigimiz yönleriyle görmemizi saglar. Bu özeliklerinden dolayi postmodem yelpaze içinde de görülmektedir. Çagdas Ingiliz yazarlardan Louis de Bcmieres, romanlarinda özelikle savas, ölüm, zulüm, iskence, göç, politik ve dini hosgörüsüzlük, her türlü yozlasma, ayrica ask ve fedakarlik gibi konulari ele almistir. Yazar Don Emanuel'in Alt Taraflari, Bay Vivo ve Kokain Krali ve Kardinal Guzman 'in Belali Çocuklari adli romanlardan olusan Latin Amerika üçlemesinin yani sira Yüzbasi Coreli'nin Mandolini, Hayalerden Dökülen Toz. Kanatsiz Kuslar. Partizanin Kizi. Kizil Köpek gibi eserleriyle de taninmaktadir. Bu kitapta büyülü gerçekçiligin tanimi ve gelisimi üzerinde durulmakta, bir eserin büyülü gerçekçi sayilabilmesi için ileri sürülen teorik ölçütler isiginda Louis de Bernieres'nin Latin Amerika üçlemesindeki romanlari büyülü gerçekçi yapan özelikler belirlenmeye çalisilmaktadir.