Alilerle Eleniler "Foça’da deniz kokusu, güneş kokusuna karışıyordu. Güneşin kokusu deyip geçmemek lazım. Onun ışınlarının değdiği her şeyin, çiçeklerin, otların, ağaçların tümünün kokusuna, güneşin kokusu diyemez miyiz?  Sıcaktı hava.   Denize giren insanların çığlıkları, tüm Foça’yı kaplamıştı sanki. Eleni’nin Foça’da ilk günü bugün. Aneanesi Eleni, bu kokulara âşıktı. Yılarca özlediği kokulardı bunlar. Foça’yı torunu Eleni’ye anlatırdı. Yaşlı Eleni Foça’yı o denli dinledi ki aneanesinden, daha önceleri gelmiş gibi bir duygu kapladı benliğini. Eleni’nin İşte aneanesinden dinlediği kale. Eleni’nin köpeği Şila da memnundu hayatından. Eleni’nin yanında yerleri koklaya koklaya dolaşıyordu. Anlaşılan o da beğenmişti Foça’daki kokuları. İkide bir burnunu havaya kaldırıp kokluyordu havayı.   Eleni kalenin önünde durdu. Kalenin duvarına asılı bilgi veren İngilizce tanıtım tabelasını okumaya koyuldu. 50 yılık bilinen tarihi vardı Foça’nın. İyonlar, Persler, Cenevizliler, Osmanlılar, tüm yaşanmışlıklarını bırakarak gelip geçmişlerdi buralardan. Bu dilsiz sokaklar bir anlatabilseydi buralarda olanları. İnsanların yaşamlarını, günlerini nasıl geçirdiklerini merak eti Eleni. Ne acılar ne sevinçler yaşanmıştı bu topraklarda!".