Ali Suavi mazide yaşamış istikbal adamlarındandır. Onun vü­cudu Tanzimatçılarla, ruhu bizimle muasırdır. 1839’dan 1878’e kadar otuz dokuz sene yaşayabilen bu ateşten mahlûk, teokrasi devrinde laiklik, mutlakıyet devrinde cumhu­riyet, Osmanlı devrinde Türklük ve Türkçülük rüyala­rı görmüş, bu rüyaları tâbire çalışmış ve nihayet yine bu rüyalar uğrunda şehit olmuştur” - İ. Hakı DANİŞMEND- “Suavi’nin hayatına nöbetle iki şey hâkimdir: Başı ve Sarığı. İhtilâlci Suavi ıslahat isteyen söz­lerini başıyla söyledikten sonra, ıslahatın icra vasıtalarını sarığıyla düşünürdü”. -Cemil MERİÇ- “Maksadı halkı uyandırmak, devleti madî manevî bütün tesisleriyle yeniden nizamlayarak kurmaktır. Yazılarında padişahlar, vezirler ve paşalar için hürmet sıfatları kulanmaz, bu bakımdan bir demokratır. Yalnız demokrat mı? Bir Türkçü ve galiba ilk Türkçü… Kendini aşağılık duygusun­dan belki de ilk kurtaran, tarihe ve ilme sarılarak vatandaş­larını Türk ırkının ve dilinin üstünlüğüne inandırmak için çırpınan ilk inkılâpçı. Frenk tenkitçileri karşısına, dar Hıristiyanlık - İslâmcılık çerçevesini kırarak, ırkının İslâm’dan önce ve sonraki medeniyet ve kültür dâvâsı ile çıkan ilk yazar. -Falih Rıfkı ATAY-.