elenasuzuki

Keyifli. İyi / kötü, doğa / beslenme ve aile temaları, genellikle ağırlaşmadan kitaptan geçer. Stefan az çok kusurlu bir karakter, Rus mafyasının bir üyesi için bir koruma ve şiddete yabancı değil. Adanmış aile tarafını, küçük kardeşi Lukas'ı bulmak için tuttuğu Saul'la tanışırken çabucak öğreniriz. Saul onu bulur ve Stefan'la birlikte bir kurtarmayı yönetir. Kitabın geri kalanının çoğu, güvenli bir yer arayan bir yolculuğa Lukas ve Stefan. İkisi arasındaki etkileşim bana çok fazla Leandros kardeşini hatırlatıyor. Bir gülmeye değer ve gerçek hissi gizlemesi gerekiyordu. Leandros serisinden geçen birçok temanın tomurcuklanma şeklinde görülmesi oldukça ilginç. Stefan'ın geçmişinin birinci kuşak Rus olması hoşuma gidiyor; farklı ve ilginç bir dönüş ekler ve Rus argo eğlencelidir. Arsa yapısı çoğunlukla çaresiz ve koşucu bireylerin kindarca bir başkasına güvenmeyi öğrendiği bir aksiyon arkadaşı kitabının yapısıdır. Bazı psişik ve genetik manipülasyonların gelişimi devreye girdiğinden, en açık anlamda sadece bilimkurgu. Çoğunlukla, özellikle Lukas dış dünyayı tanımak ve abur cubur için bir özlem keşfetmek hakkında bit zevk. Felaketten felakete koşmanın genel planı benim için yaşlandı ve birkaç kez felaketler zorlanmış gibiydi. Stefan'ın bir otostopçu alma kararı o kadar göze çarpan bir kötüydü ki, tek açıklama Thurman'ın hem bir kanca hem de kardeşleri insancıllaştırmak için bir çaba aramasıydı (merhametinde Stefan, hormonal genç durumunda Lukas). Stereotipik 'altın kalpli fahişe' gibi Thurman, Stefan'ın etik bir kodla bilge olmasını istiyor. Stefan'ın ağır saplantısı göz önüne alındığında, sonunu son derece keyifli buldum, ama şaşırtıcı değil. Kısacası, temaları ve kardeşler arasındaki ilişkiyi beğendim; Birkaç daha belirgin arsa cihazından rahatsız oluyorum. Gerçekten bir budd-on-the-run okumak olarak tavsiye.

2020-01-18 00:59