anamika14

Fransızca dersimi 2009 yılının sonunda birçok nedenden dolayı bıraktım. Birincisi, bir iki ay önce Paris ve Provence'a uzun zamandır planladığım tatili tamamladım ve ikincisi, tam zamanlı bir işe sahip olmak, kocamın karısı olmak ve arkadaşları ve gönüllü çalışmaları içeren hayat. Haftada iki kez Fransızca dersi beni öldürüyordu, bu yüzden zevk almama rağmen, bıraktım. Ne yazık ki, bu kararın ardından, sınıf baskısının yerini kendi eksikliklerimi kabul etme baskısı aldı. Gülmem gerekiyordu. Me Talk Pretty One Day, kuru, alaycı, eşcinsel bir Yunan, eski bir meth bağımlısı, harika her şeyde mizah bulan ve her şeyi korkunç bulan David Sedaris'in denemelerinin bir derlemesidir. Birkaç yıl boyunca onun aşina olmasa da, çalışmalarının farkındaydım, ama bu koleksiyonun başlık denemesinin yetişkin olarak Fransızca öğrenme girişimleri hakkında hiçbir fikrim yoktu (Paris'e taşınmadan önce) erkek arkadaş Hugh). Şans ya da kaderin sahip olacağı gibi, Kasım gecesi bitkin gözlerimden gözyaşları dökülürken, David Sedaris Me Talk Pretty One Day'i (sesli kitap) okumaya başladı. Uygun bir şekilde, Fransız dilinin tüm saçmalarını parçaladı. "İnanılmaz bir nesneye cinsiyetini atamayı ve ara sıra kendini aptal yerine getirmeyi saçma buluyorum. Neden bu şeyler, cinsiyetlerinin ima ettiği her şeye asla yaşayamayacaksa, bayan çatlak borusuna ya da iyi bir efendim dishrag'a neden bakalım?" Tüm mükemmel kurgusal olmayanlarda olduğu gibi, Sedaris'in makaleleri de eve geldi. Sadece yapmaya çalıştığım şeyi yapmaya çalıştığı için değil, hayatın sonlarında bir yabancı dil öğrenmesi için değil, aynı zamanda bir gazetecinin kendi hayatındaki güvenlik açıklarını ve eksikliklerini bildirdiği için iyi mantığını sürdürdüğü için. Sedaris, yaralarını yalayan bir erkeğin duygusallığı içinde olmaktan ya da kendi egosunun yararı için gururla durmak yerine, gerçeği anlatmayı ve birisinin eylemlerini ve duygularını analiz ediyormuş gibi kendi eylemlerini ve duygularını analiz etmeyi seçer. başka, daha az önem verdiği biri. "Dilin bebeklere geldiği gibi kendi başına gelebileceğini umuyordum, ama insanlar yabancılarla bebeklerle konuşma biçiminde konuşmuyorlar. Seni parlak nesnelerle hipnotize etmiyorlar ve aynı kelimeleri tekrar ediyorlar Ve sonunda, 'lazımlık' veya 'wawa' dediğinde küçük ikramlar dağıtmak. "Me Talk Pretty One Day'teki tüm makaleler böyle. Dürüst, delici, tamamlandı. Sempati değil empati uyandırırlar. Ve daha iyisi, kahkaha uyandırdılar. "Fransa'ya yaptığım beşinci seyahatimde, insanların gerçekte kullandığı kelimeler ve ifadelerle sınırlı kaldım. Köpek sahiplerinden 'Yalan,' Kapa çeneni 've' Bu halıya kim bok? ' kitabı yeniden okuyun ve baskıda harika. Hızlı, neşeli bir okuma. Ama sesli kitap için kalbimde özel bir nokta var. O gece 2009 Kasım ayında kendi Fransız sonrası çöküş yazık partime geçtim; boş evim kahkaha ve David Sedaris'in yüksek, ince sesiyle yankılandı.

2020-01-19 06:05