Kayıp Söz Artık yazamaz olmuş, sözü yitirmiş bir yazar. Kendisine dayatılan başarı ölçütlerini rededip, dünyayı saran şideten kaçmak için uzak adalara sığınan tutkulu bir bilim kadını ve oğuları. Destanların çağrısı ve ezilmişliğin isyanıyla çıktığı dağların şidetinden kaçan bir Kürt genci. Töreden kaçan gencecik bir kız. Bir itirafçı. İstanbul`da, bir canlı bombanın kör saldırısında parçaları dört bir yana dağılan bir yabancı. Güneydoğu`da bir şehir, özel bir kadın, özel bir yaşam. Norveç`te küçücük bir ada, hiç gelmeyecek masal prensesi anesini bekleyen bir çocuk. Şidet nerede başlar? Laboratuvarda deney hayvanlarını keserken mi, savaşta ölürken, öldürürken mi? Çocuğuna kendi değerlerini dayatırken mi, insanın acısının fotoğrafını çekerken mi? Töreyi uygularken mi, sevişirken mi, yoksa yabancıyı ötekileştirirken mi? Bir söz arıyordu: kaynağı kurumuş, yitik sözü. Bir ses duydu:"Zarok Kuştin! Çocuğu öldürdüler!"çığlığın peşine takıldı, uzaklara giti, insana ulaştı ve sözü buldu. Oya Baydar`ın yeni yapıtı Kayıp Söz`de, roman, insanla ve vicdanla buluşuyor.