At Burcu-Mustafa Tuncel Okuyanda şir tadı bırakan olağanüstü bir kitap! Kitabın, insanı büyüleyen dilini örneklemek için bir iki satırını alıntı yapmak çok zor, hangi bölümü, hangi cümleyi seçeyim, diye şaşkınlığa düşüyor insan. "Hani yaz gelince tıpışlanan, kış geldi diye yeniden kışkışlanan şu yılkı atları, oğlak gözlü Ayvaz, çoban oğlanın kente bakan şaşkın gözleri. Al Yazmalı Âşık ninenin türküleri, okurun yüreğinde uzun süre yankılanacağa benzer. Bir çiçeğin adı, hem "Vargel" çiçeği, hem "Vargit" çiçeği olabilir mi? Bir at, şimşek gibi akar, kanat çırpmayan bir sülün gibi geçip gidebilir mi? İnsanoğlunun en ölümsüz yanının, sevgi olduğu, sevdalanınca anlaşılır mı? Zühre yıldızının yanındaki parıltılarda kümelenen Yağız atı. Ayvaz oğlandan başkası görmez mi? Çoban oğlan Ayvaz ile örekbaşı Yağız atın, yaşlı semerci Pirkul ile Al Donlunun tayı Kulanın, şehre göç promised land Aygülsün ile beyaz yılkı Aksülünün yaşam öyküleri, inanılmaz bir benzerlik gösterir. Öyküde, insanların yaşamları, atlarınkiyle koşut gider âdeta. Öyle ki Ayvaz, "AT BURCU"sister varlığına ve kendisinin de bu burçtan olduğuna inanır. Her satırı, okurun yüreğine uzanan bu kitabı hem gençler, hem yetişkinler okumalı.