Antooshka Kartooshka Kartooshka itibaren Molos, Yunanistan itibaren Molos, Yunanistan

Bir kelime Rampant'ı tanımlar: AMAZEBALLS !!! Bu kitabın kapaklarını kapattım, geri döndüm ve “SADECE ne yaptın, Diane Peterfreund?!?!” Diye düşündüm. Rampant'ı tanımlayabileceğimi düşündüğüm en iyi yol şöyle: Hayal edersen Joss Whedon’ın Vampir Avcısı Buffy. Şimdi vampirleri katil tek boynuzlu atlarla değiştirin. Bu romanın Buffy Summers'ı olan Astrid, daha yüksek bir çağrı yaptığını öğrenen kader gecesine kadar düzenli bir genç kızdır: katil tek boynuzlu atları öldürmek. Astrid inanılmaz bir karakter. Onu parçalara ayırıyorum! Hayatının büyük bir bölümünde katil tek boynuzlu atların tüm bu hikayelerini duyuyor ve annesi sadece deli olduğu için onları büyük ölçüde reddetti. Anlaşıldığı zaman, doğru, Astrid plakaya yükseliyor, ama isteksizce. Bayan Summers gibi, Astrid de normal bir kız olmak istiyor. Bir şeyi öldürmek ya da muhtemelen öldürmek istemiyor. Ama Astrid'in mirasında sevdiğim bir görev duygusu ve gurur var. Bu romanda olay örgüydü. Düşüremeyeceğimi söylediğimde, hiç abartmıyorum. Bu romanı yazamadım. Peterfreund bu hikayeyi hazırlarken çok başarılı. Arsa mükemmeldi, zamanlama, diyalog, karakterler… her şey. Bu kitabı açıyorsun ve ilk kez bir tek boynuzlu at gördüğünde Astrid ile birliktesin, onunla Roma sokaklarındasın, ilk tek boynuzlu atını öldürdüğünde Astrid'in yanındasın. Peterfreund muazzam miktarda yeteneğe sahiptir. MASİF. Bu kitabı herkese tavsiye ederim. Bu bir serinin ilkidir ve kesinlikle serinin bir sonraki taksitini kontrol edeceğim. Yine de seni uyarmalıyım. Bu kitabı okuduktan sonra, ASLA tek boynuzlu atları aynı şekilde düşünmeyeceksiniz. Ama buna değer!

My fave purse sized art textbook (you know, if you're into that sort of thing). Plus you get to read all the things Lewis says in lecture.

i thought it was really well written i leads well into the second book. it has a lot of world building and introducing you to various other creatures such as elves and dwarfs.

Steven Johnson actually convinced me that video games, TV, and the internet are neither trash nor guilty pleasures; rather, they are learning tools of the 20th century (and beyond). Altough at times the book read like a textbook or term paper, it's overall message was clear and changed the way I view electronic entertainment.