Asl itibaren Bačija, Sırbistan itibaren Bačija, Sırbistan

Zombie konulu eğlenceli twist. Ben bir sonraki kitabı bekliyorum

Kesinlikle iyi bir kitap bir kitap içine almak gibi olamaz yerden çıkmak için.

İlkinden daha iyi (Son Templar), ama yine de bu yazarın diğer kitaplarını okumak istememi sağlayacak kadar iyi değil. Bol macera, el ele mücadele, karmaşık kovalamaca sahneleri, bol miktarda kan dökülmesi. İki kahraman sevilebilir, kötü adam doyurucu bir şekilde kötü ve ürpertici. Bu macera serisinde en sevdiğim parçalar tarihi parçalar. İlk kitapta olduğu gibi, bazı yazılar o kadar kötü ki beynimi durma noktasına getiriyor.

Dünyadaki siyasi duruma ne kadar çok bakarsam, sonraki Roma İmparatorluğu'na o kadar ilgi duyuyorum. Alessandro Barbero'nun Barbarlar Günü: Roma İmparatorluğu'nun Düşüşüne Yol Açan Savaş kitabını yeni bitirdikten sonra, sanırım Barbero'nun büyük olasılıkla yayıncıların kitabına eklediği altyazıyı kabul eder. Adrianople savaşının sonucu hakkında yazdığı gibi: Yine de bu tür dramatik yorumlar - tarihin "medeniyetler çatışması" olarak adlandırılabilecek - yakın inceleme altında çok iyi durmuyor. Roma ordusu tek bir savaşta ölmek için çok büyük bir organizma; aslında, birkaç yüzyıl boyunca savaşmaya devam etti ve çok iyi yaptı. Ayrıca, zaten kendi anlaşmasını değiştiriyordu. [Doğu Roma İmparatoru] Valens ve [Gotiklerin Hükümdarı] Fritigern'in iki ordusu arasındaki radikal bir farkı hayal etmek, eskisini Roma geçmişiyle ve ikincisini ortaçağ geleceğiyle tanımlayan Roma ve barbarların iki olduğuna inanmaktır. birbiriyle bağlantısız ayrı gerçeklikler. Gerçekte, iki ordu hemen hemen aynıydı, aşağı yukarı aynı şekilde oluşturulmuş ve aynı silahlarla silahlanmıştı. Barbero'yu bu kadar büyüleyici bir okuma yapan bu nüanslı yaklaşımdır. Waterloo ve Charlemagne imparatorluğu üzerine daha önceki kitapların yazarı olan Barbero, çalışmaları izlemeye değer bir tarihçidir.

Thoreau in the desert. Not a compliment.

WHY DOESNT THIS THING HAVE A HALF STAR !! BECAUSE THIS IS WHAT THIS BOOK DESERVES !

orizuka sangat sukses membuat pembacanya terbawa suasana yang diciptakannya dalam buku ini. saya sudah merekomendasikan buku ini pada teman-teman saya dan tidak ada yang tidak menangis setelah membaca buku ini. yang paling menunjukkan kekuatan cerita ini adalah dialog antar tokoh, tapi saya kurang suka dengan sudut pandang orang ketiga yang selalu memaparkan dan menjelaskan dengan detil seolah pembaca tidak bisa memikirkannya sendiri. dan pada akhirnya justru membuat cerita ini agak lemah. saya pikir buku ini akan lebih bagus jika menggunakan sudut pandang akuan. sukses untuk orizuka :)