akwatickwouack

Florent Beguin Beguin itibaren La Carmela, Riofrío, Valle del Cauca, Kolombiya itibaren La Carmela, Riofrío, Valle del Cauca, Kolombiya

Okuyucu Florent Beguin Beguin itibaren La Carmela, Riofrío, Valle del Cauca, Kolombiya

Florent Beguin Beguin itibaren La Carmela, Riofrío, Valle del Cauca, Kolombiya

akwatickwouack

Bu kitabın sonunda ağlıyordum. Sadece bununla başlamak ve yoldan çıkarılmasını istiyorum. Bu sadece bir koklama ve gözyaşı tehdidi değildi, yüzümden akan gerçek gözyaşlarım vardı ve burnumdan sümük akıyordu. Kitabı gerçekten bırakıp bazı dokular kapmam gerekecek kadar sızdı. Bu kitap sadece okuyucuyu nasıl hissettirdiğiyle değil, nasıl yazıldığına da çok duygusal. Oates'in yazımında tamamen duygusal bir bağlantıyı yansıtan eşsiz bir şey vardı. Cümlelerin ve cümlelerin tekrarlanma şekli, oldukça duygusal bir durumda olan birisinin konuşmasının tekrarlayıcısıydı. Bana çok öfkeli veya üzgün olduğum ve öfkem / üzüntü / tutkumun kaynağına doğru bir şeyler aktarmaya çalıştığımı hatırlattı ve gerçekten küçük bir sorun olsa bile çok önemli bulduğum şeyi tekrarlama ihtiyacını hissediyorum. Oates'in yazımı bu şekilde hissediyordu. Muhtemelen bu yüzden üzüldüm, sinirli, meraklı veya üzüldüm, çünkü bu duyguları öne itmeye yardımcı olacak bir şekilde yazdı. Tabii ki konu duygularımı gerçekten artırdı. Bu ailenin yaşadıkları ve nasıl başa çıktıkları, aniden çok karışmaya başlasa da, kalbinizi duymak için yeterlidir. Bütün karakterler sempatiktir, nefret etmesi oldukça kolay Michael Sr bile. Karşılaştığımız herkes kusurlu ve gerçektir ve bu onlar için çok daha fazla hissetmenizi sağlar. Tabii ki en çok hissettiğin şey, bunların hepsinin gerçek kurbanı Marianne. Yine de, bir şekilde hayatına devam etmeyi ve tüm Mulvaneylerin en güçlüsü olmayı başarıyor. Umut ve sevgi ile doludur ve tecavüzünden sonra ailesinin tuhaf reddinin gerçekten şaşırtıcı olduğunu iddia eder. Kitabın son kısmı ve sonu çok acıdı. Mutlu olmak istediğiniz kadar, bir şeyin bunu başarmanıza izin vermediğini hissetmenize yardımcı olamazsınız. Muhtemelen Mulvaney'lerin sonunda hissettikleri aynı şey. Her nasılsa, kitabın içine sadece birkaç bölüm tarafından Mulvaney'ler olduk, bu yüzden ne hissediyorlarsa hissedin, şimdi hissediyorsunuz. Bu sadece sizi kitaba daha fazla dahil etti, çünkü elbette olan her şeyi ve nedenini bilmek istiyorsunuz. Ayrıca kitabı bastırmak çok daha zor hale getirir. Foxfire'ı okudum ve şimdi tekrar okumak istiyorum, ancak tonunun ve tarzın Biz Mulvaney'lerden Biziz'den son derece farklı olduğunu hatırlıyorum. Yine de Oates'in diğer eserlerini okumadım. Hepsi birbirinden farklı mı? Biz Mulvaney'ler Olduk mu? Diğer eserlerini denemeli miyim, yoksa bu kitaptan sonra hayal kırıklığına uğrayacak mıyım? Oates'in diğer eserleri hakkındaki düşüncelerinizi ve Biz Mulvaney'ler Olduk hakkındaki düşüncelerinizi duymak isterim. Hepiniz benim kadar eğlendiniz mi ve sizi benim yaptığım gibi etkiledi mi? Lütfen paylaşın. Her şeyi özetlemek gerekirse, Los Angeles Times Kitap İncelemesi en iyisini söylüyor: "Kalbinizi kıracak, iyileştirecek, sonra tekrar kıracak."

akwatickwouack

"Don Kişot" un ikinci ve son kitabı, birinciyle aynı genel notu alır, ancak bazı farklı artıları ve eksileri vardır. Bunu sadece bir devamtan ziyade ilk "Don Kişot" un devamı olarak görüyorum - Bölüm I'den on yıl sonra yayınlandı, farklı temalara, destekleyici karakterlere ve hikaye yayına sahip. Bu ciltte karakterizasyonlar, hem önde gelen Don Donixote hem de Sancho Panza karakterlerini ve destekleyici karakterleri daha güçlüdür. Kitap bazı açılardan biraz daha derinleşiyor ve felsefi oluyor ve "Don Kişot" un meşhur şakşak mizahı daha az. "Don Kişot" un ilk cildinin var olduğu ve ikinci kitaptaki karakterler arasında yaygın olarak okunduğu fikri güzel bir hile ve bazı ilginç ve eğlenceli durumlar sağlar. Bununla birlikte, Cervantes Don Kişot'un sahte, yetkisiz ikinci bölümünü kendi ikinci bölümüne sokarken (arka plan: Cervantes "Don Kişot" için devam ederken, bir başkası Quixote hikayesinin kendi devamını yayınladığında, ki Cervantes açıkça aşağı ve hakaret olarak kabul edildi). Cervantes'in bu sahtekâr "Don Kişot" kitabına ilişkin görüşleri, kitabının kalitesini zararlı bir şekilde etkileyen ve yanlışlıkla rakibinin romanını, aksi takdirde beklenenden daha fazla şöhret ve dikkat çeken bir karar olan kendi çalışmalarının son bölümlerine hükmetmeye başladı. almış olmak.

akwatickwouack

Enjoyable, although there were a few minor irritations. I was interested in the book starting with a missing baby, but realistically that aspect is incredibly minor and just serves to really spark Lindsay's baby fever. The Cindy related crime plot also had potential but ended up being minor and irrelevant. I'm not a big fan of Yuki (her introduction to the series was interesting, but her plots have become who she's dating and she really wants to win the case), and while her crime plot ended up being interesting it started in a very bland, typical Yuki thread that was so slow to build.

akwatickwouack

SMILEY'S PEOPLE by John Le Carre (1979)

akwatickwouack

Classic. I quite like this book, I enjoyed when I read it but after finished the book it's easily forgotten. Actually I like how J.D. Salinger described the situations and the feelings of main character.

akwatickwouack

This book was heart-wrenching, especially at the end. The descriptions of the parades of Jews through Molching (especially when Liesel joins in) as well as death's description of the showers were difficult to read. The ending made me tear up, despite the fact that I was reading on a public bus. The use of death as narrator here worked well. It made sense, given the material, and it wasn't overdone. If death's thought would have intruded more into the third person sections about Liesel's life, it would have bothered me, but the amount of intrusion from death seemed perfect. I also liked that this novel, while focusing on a popular subject (the Holocaust) was written from a less-often visited perspective, that of the Germans who in some ways stood by and let it happen, but in other ways did exactly what they could do if they wanted to survive - little to nothing. Themes: World war 2, Hitler, anti-semitism, words, stealing, secrets/promises, books, souls, death, fear, Germany

akwatickwouack

I honestly don't know how I feel about this book, I love Jody Picoult and have read all of her books but...... Without giving anything away some of the things that happen in the book are totally illogical and would most likely never happen and the ending totally pissed me off! That being said while I was actually reading the book I didn't want to put it down.