Gergely itibaren Malam, West Bengal 733121, Hindistan itibaren Malam, West Bengal 733121, Hindistan

Bu seri - "Wideacre", "The Favored Child" ve "Meridon" - Gregory'nin kitaplarının geri kalanı kadar iyi değil. Bunlardan bazıları benim için "yeni" faktör. Her üç kitaptaki arsalar, kardeş-kız ensestiyle ilgilidir.

Bu kitabı hiç beğenmedim. Okumak çok sıkıcı ve zordu. Bu, kötü niyetli amcasının davranışlarından David Balfours'un maceralarıyla ilgilidir. Bazı karakterlerin gerçekten kalın vurguları vardı, bu yüzden okumak zordu. Bu kitabı sadece deneyimli okuyuculara tavsiye etmem.

Bielski Kardeşler'in kahramanca çabalarıyla serpilen Yahudilerin tekrarlayan katliamları yüzünden onu bitiremedim. Bu insanların cesaretini insanlığa karşı koyma cesaretimi göstermeme rağmen, katliamı okumaktan yoruldum. Bugün böyle adamlar var mı? Onlara ihtiyacımız olduğunda ormanlardan çıkacaklar!

ORİJİNAL Fantezi Edebiyatında POSTA. Bu kitabı aldım çünkü Marie Brennan, Indiana Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisiydi, burada da liseye gittim, o yüzden orada bir bağlantı hissettim. Genel olarak, Doppelganger iyi bir ilk. İlk başta hikaye, kısa süre önce savaşçı okuldan mezun olan ve çeşitli tehlikeli görevler için görevlendirilerek hayatını kazandıran tekme kıçlı bir savaşçı olan Mirage'nin ayrı hayatlarını takip ediyor ve okulda olan ve henüz başarısız olan bir cadı olan Miryo doppelganger Mirage'nin varlığından dolayı "final sınavı". Her cadı, bebekken öldürülmeleri gereken bir doppelganger atar, böylece sihirli güç cadı tarafından kontrol edilebilir. Mirage öldürülmediği için Miryo onu yakalamalı ve öldürmeli. Bu arada, Mirage ve arkadaşı Eclipse (ayrıca bir savaşçı), doppelganger'lerin yaşamasına izin vermek için bazı haydut cadıların komplolarını ortaya çıkaran bir cinayet soruşturması başlattılar. Sonunda, Mirage ve Miryo'nun yolları, her kadın diğerleriyle çarpışan kendi hedeflerine ulaşmak için yola koyuldukça geçiyor. Doppelganger iyi yazılmış ve Marie Brennan diyalog için iyi bir kulağa sahiptir. Özellikle okul programlarında hem Mirage hem de Miryo tanımlarını çok beğendim. Brennan’ın kendi yüksek okul deneyimini kullandığı açıktı, çünkü aynı şeyi yaşadım. Mirage ve Eclipse hakkında konuşma şekli, yıl arkadaşları olarak kardeş gibiydi; Aynı şekilde, bu sıkıntıda benim için erkek kardeşim gibiydi. Bununla ve onun tarif ettiği okulun diğer yönleriyle (danışmanlar, yeterlik sınavları, ders çalışma) tamamen ilgili olabilirim. Hikaye ilginçti, ama bazı problemlerim vardı. Her şeyden önce, karakterlerin danışmanları ya da çalıştıkları insanlar hakkında bazı açık sorular sormaması beni rahatsız etti. Bir örnek olarak, Miryo neden danışmanlarına neden doppelganger'ı öldürmek zorunda kaldığını sormadı? Seyahat etme ya da dövüş deneyimi yoktu ve cadıların bu tür işleri yapmak için başkalarını işe alacak kaynakları vardı. İlk başta bunun bir arsa deliği olduğunu düşündüm ve lisansüstü bir öğrencinin mantık eksikliği gibi göründüğü şeye şaşırdım. Ancak, daha sonra bu soru mantıklı ve makul bir şekilde cevaplandı, ancak Miryo'nun neden sormayı başlangıçta sormayı düşünmediğini merak ettim. İyileşme ihtiyacı duyduğum bir diğer şey de ana karakterlerin tanımlanmasıydı. Kitabın kapağına dayanarak, Mirage'nin uzun saçları olduğunu varsayıyordum, ancak saçlarının "kesilmiş" olduğunu yarı yarıya duyduğuma şaşırdım. Ayrıca, Eclipse beni asla hayal kırıklığına uğratmadı, çünkü romandaki tek "iyi" erkek karakter olarak onu görselleştirmeyi çok isterdim. Kötü adamlar (Buz, kötü cadılar, Wraith), görünümleri ve tavırlarının biraz daha açıklamasını içeren daha derin ve daha etkileyici karakterler olabilirdi. Son olarak, Mirage ve Miryo arasındaki meselelerin çok çabuk üstesinden gelindi. Bir süre birbirlerini avladıklarını görmek isterdim (veya en azından birbirlerine daha fazla güvensizliklerini), ancak neredeyse bir araya geldiklerinde bir şeyleri çözmeye karar verdiler. Bu biraz anti-iklimseldi. Ve sonunu sevmiş olmama rağmen, hepsi biraz kolay görünüyordu. Bu sorunlara rağmen, Marie Brennan’ın iyi yazdığını (kazanılan savaşın yarısından fazla olduğu için) düşünüyorum ve bu nedenle bu gelecek vaat eden yeni bir yazardan iyi bir başlangıç. Fantasy Brennan'de Marie Brennan incelemelerini okuyun

FBC Mini Review: ABD'deki 00 yılın en iyi sf çıkışının hala John C. Wright'ın Altın Çağ Üçlemesi olduğuna inanıyorum ve bu nedenle takipçiliğine rağmen yazar için her zaman yumuşak bir noktaya sahibim Kentsel fantaziye (Rüya Savaşı) ve sonra YA fantezisine (ilk hacmi biraz ilginç olan ama asla daha fazla okuma dürtüsü bulamadım) Kaos Günlükleri'ne yöneldi. Altın Çağ'ı açan bu ilk satırlar en iyi ve en harika sf'yi gösteriyor: "Bu bir maskeli balo zamanıydı. O, gerçekleştirilebilecek kadar ciddiyetli ve önemli bir olay olan Yüksek Aşkınlığın arifesi idi, ancak her bin yılda bir ve her isim ve yinelemeden oluşan halk, her okul ve çağdan gelen mektup, kompozisyon, bilinç ve nöroform gelmesini kutlamak, başkalaşmayı karşılamak ve hazırlamak için gelmişti. güneşin kuzey kutup manyetosferinde yaşayan enerji şekilleri ve Neptün'ün ötesindeki Kuiper kemerlerinden gelen Soğuk Dükler, Eski Dünya'ya toplanmış veya temsiliyetlerini zihniyetle göndermişlerdi ve kutlamalar her dünyadan gelmişti ve güneş sisteminde ay, her istasyondan, yelken, habitat ve kristal-manyetik kafes. " Bay Wright'ın "klasik" sf'deki sapması - Null A Continuum, bana bir ömür boyu hayranı yapan en iyi altın çağ serisi AE Van Vogt'ın devamı - yazarın tarih nesirini taklit etmeye çalışırken bir felaketti. 40'ları, ama omuz silkti ve Metachronopolis'te Tarihin Uzak Sonu, Yargı Arifesi veya Cinayet gibi mükemmel olan kısa süreli tekliflerinden bazılarından keyif aldım. Bu yüzden Trilyon Kont ile başlayan yeni uzay operası serisi duyurulduğunda, çok heyecanlandım ve elimden geldiğince bir inceleme kopyası istedim. Sürpriz için roman büyük bir hayal kırıklığı oldu ve aynı nedenden dolayı Null A Continuum'u kesinlikle sevmedim, ancak bu en azından sfnal içeriği güncelledi, bu yüzden okunabilir. İşte oldukça doğru olan bulanıklık: "Gelecekte yüzlerce yıl, Batı dünyasının çöküşünden sonra, genç Menelaus Illation Montrose, bir zamanlar Teksas'ın kiralık bir düellocu olarak işe yaradığı şeyde büyür. Ama Montrose aynı zamanda matematiksel bir dahi. -Ve yıldızların yerini almak için insanlığın küllerinden doğduğu bir geleceği hayal eden bir romantik… O geleceğe yardım etme şansı, Montrose'un yabancı kökenli bir eseri araştırmak için insanlı bir yıldızlararası görev için işe alınmasıyla ortaya çıkar. Anıt olarak bilinen eser, çok karmaşık verilerle yazılıdır, ancak insanlık dışı bir zihin onu deşifre edebilir.Bu yüzden Montrose düşünülemez yapar: Kendisini zaten korkunç zekasını süper insan zekasına yükseltmek için tasarlanmış tehlikeli bir biyokimyasal ilaçla enjekte eder. Neredeyse iki yüzyıl sonra, aklı sağlığı restore edildi, Montrose kriyo-süspansiyondan uyanarak, insanlık dışı eylemlerinin anısı olmadan, Dünya'nın garip ve di'ye dönüştüğünü bulmak için ve Anıtın hala çözmesi gereken bir sır taşıdığını öğrenir - insanlığın evrendeki gerçek geleceğini tanımlayacak bir sır. " Yazar hamuru sf konvansiyonlarıyla evlenmeye çalışıyor - kavramdan sonra kavramdan sonra hem dünya binası hem de karakterlerde derinliği olmayan, yüzey dışındaki insan ilişkilerini anlamak ya da keşfetmek için özel bir zahmete sahip olmayan bir madcap durmadan harekete geçin - modern yüksek dereceli sf ve kitap tarzı için çok ciddi ve içeriği için çok aptalca olduğu için işe yaramaz. Roman, sözde dünyayı çevreleyen çevreye rağmen, ihtişam sanrıları olan bir veya iki katılımcı ile çıplak bir sahnede geçen bir şey gibi okuyor. Menelaus ve onun arkadaşı / arch-nemesis dışında dış dünyanın çok az duygusu var ve hem kahraman hem de kötü adamların iddiaları saçma geliyor. Beni orada rahatsız eden matematik anlamsızlığından bahsetmiyorum ama yine de kendini çok ciddiye almayan bir "emniyet kemerinizi bağlayın ve sürüş eğlencesi romanına katılın" diye düşünmezdim, ama deneyen sf'de sakıncası var içerik olarak Reynolds veya Egan seviyelerine ulaşmak için. Sonu oldukça dramatik ve serinin iyileşeceğine dair umut veren bir uçurum, bu yüzden durumun böyle olup olmadığını görmek için bir sonraki taksitte kontrol edebilirim, ancak bunun önceliğinden uzak olacak. Ayrıca, artı tarafta birçok ilginç kavram vardı.

şimdiye kadar gerçekten harika bir kitap

Bu, 2010 RUSA Seçkin Kitapları kazananlarından biriydi. Tam liste için http: //www.ala.org/ala/mgrps/divs/rus ... adresine gidin.

Şimdiye kadar okuduğum en komik romanlardan biri - Gaiman ve Pratchett (Onlara ne olduğunu merak ediyorum!) Deccal ve normal bir delikanlı doğumda karıştığında neler olduğunu anlatıyor. Ve şahsen Kıyametin Dört Atlısını bildiğime eminim. Aramızdalar ...

This was a fascinating true story covering one woman's search around the world to find her Soul Mate. I loved the descriptions of the places, dates and thoughts she had while on her journey. It was funny, sweet, thought-provoking and and all-around interesting book. I would definitely recommend it for those who enjoy travel books or memoirs.

I can't remember when I last read this, but like a junkie, I had to have more. Surreal, twisted, perceptive and completely unpredictable. That can be said for all of his books. Think of Sedaris on peyote.

Amazing! One of my top favorite books! Read it for Honors English 10 and it's so good!

blah blah husband kills wife, everyone said they were the PERFECT couple, they had just adopted a baby less than 2 months before, blah blah, what a dick.

A month's worth of daily devotions on the topic of joy, each with a nature photo taken by the author. A great book.